शम्भु दंगाल/कुवेर गिरी
सिन्धुपाल्चोक, 
मुख्य रूपमा कृषि पेसा अँगालेका यहाँका स्थानीय हरेक प्रत्येक निर्वाचनका बेला भोट माग्न घर घरमा आउने नेताका कुरा सुन्दा उत्साहित हुने र पछि भनेजस्तो काम नहुँदा निराश हुने गरेका छन् ।
साझा गुनासोको रूपमा चुनावमा भोट दिएर पठाएपछि नेताहरूले जनताका घरमा फेरी फर्केर नजाने र उनीहरूले गरेका बाचा पनि कार्यान्वयनमा नआउने बताएका छन् ।
आसन्न मङ्सिर ४ गते हुने प्रतिनिधि सभाको निर्वाचनमा राजनीतिक दलका उम्मेदवारहरूले घरदैलो गरिरहेका बेला हामीले सिन्धुपाल्चोकका स्थानीयको केही प्रतिनिधिमूलक जनआवाज सङ्कलन गरेका छौँ ।
उनीहरूको साझा गुनासोको रूपमा चुनावमा भोट दिएर पठाएपछि नेताहरूले जनताका घरमा फेरी फर्केर नजाने र उनीहरूले गरेका बाचा पनि कार्यान्वयनमा नआउने बताएका छन् ।
निर्मला श्रेष्ठ (सुनकोसी गाउँपालिका वडा नं ७ रातमाटे)
देशको स्थिति भयावह बनिरहेको छ । हामी खाई नखाई बच्चाहरूलाई पढाइ रहेका छौ । पछि के होला भनेर कति धेरै पिर लाग्छ । हामी एउटाले मात्र पिर मानेर हुँदैन । नेपालको जनता नै भेडा छन् ।
को निस्किएला र सक्षम नेता ? । नेताले केही गर्लान् भन्ने विश्वास छैन । देशको अवस्था पछि झन् के होला ? कसो होला ? झन् चिन्ता लाग्छ । हाम्रो त आधा उमेर भयो । बच्चाहरुको भविष्य के होला ? भन्ने चिन्ता धेरै लाग्छ ।
अहिलेसम्म त्यस्तो कोही देखेको छैन । गर्छ भन्ने विश्वास पनि छैन । अहिले उठेका जितेर आफै बनौँ भन्ने खालका मात्र हुन् जस्तो लाग्छ ।
अहिले भोट माग्न नेताहरू कोही माछा, कोही घण्टी चिन्ह भनेर आएका छन् । यस्तो गर्छु, उस्तो गर्छु भन्छन् । भन्ने मात्र हो कि गर्ने पनि हो ? हाम्रो देश बचाउने, देशमा केही गर्ने र देशलाई राम्रो बाटो लाने खालका नेता भए हुन्थ्यो । अहिलेसम्म त्यस्तो कोही देखेको छैन । गर्छ भन्ने विश्वास पनि छैन । अहिले उठेका जितेर आफै बनौँ भन्ने खालका मात्र हुन् जस्तो लाग्छ ।
भोट त हाल्नु पर्ला । कहिले त भोट नै नहालौँ जस्तो लाग्छ । देशमा रोजगारी छैन । बच्चाका लागि जागिर खोज्न कहाँ जाने ? के जागिर दिने ? अवसर समेत नेताहरूका मानिसले मात्र पाउँछन् । हाम्रो कुरो कसले सुन्छ । कि पैसा खुवाउनुपर्यो, कि आफ्नो मानिस हुनुपर्यो ।
तोपबहादुर सुनुवार (सुनकोसी गाउँपाली –४ यामुनडाडा)
अहिलेसम्म यो स्थानमा चुनावी गतिविधि सामान्य छ । चहल पहल बढ्ने क्रममा छ । हाम्रो यामुनडाँडामा विकास कमी छ । गर्छु भन्ने कति नेता थिए, तर राम्ररी हेरेका छैनन् । गरिब निमुखा जनतालाई हेर्ने, गाउँको विकास हेर्ने, सर्वहारा जनताको भलो गर्ने खालका नेताहरू यो ठाउँमा भए हुन्थ्यो जस्तो लाग्छ ।
अहिले उम्मेदवार भएका नेतामा त्यो गुण पाएको छैन । यहाँको समस्या भनेको पिचबाटो, खानेपानी राम्रो छैन, रोजगारी छैन, गरिबी छ । यी सबै समस्या समाधान गर्ने नेता चाहिएको थियो । विगतमा जित्नेले साधारण ठिकठिकै काम गरेका छन् । राम्रो गरेका पनि छैन ।
दलबहादुर बुढाथोकी (सुनकोसी गाउँपालिका सुनखानी ८१ वर्ष)
अहिलेसम्म धेरै पटक भोट हाले । गाउँ र समाजले जे भन्छ । त्यो नेता चुन्ने हो । विकास प्रेमी, राम्रो जो छ त्यसलाई भोट हाल्ने हो ।
रत्नमाया नेपाल ( सुनकोसी गाउँपालिका –४ बिङदेल)
नेताहरूले हामीलाई चुनाव अगाडि मात्र चिन्छन् । चुनाव पछाडि भेट्ने, चिन्ने गर्नुहुन्न । अहिले भोट माग्न आइरहेका छन्, भोट दिएपछि चिन्दैनन् । अहिले भोट माग्न आउँदा के समस्या छ ? त्यो पुर्याउँछु, यो गर्छु, त्यो गर्दिन्छु भन्छन् नै । समस्या एक कानले सुन्छन्, अर्को कानले उडाउँछन् ।
‘एक घर एक धारो’को नारा पनि थियो । त्यो हामीले पाएको छैन । भोट त पहिले पनि हालेको हो, अव पनि हाल्छौ । कहिले त भोट हाल्नै नजाने र सुतेर बस्नु जस्तो हुन्छ । भोट हालेको भोलिपल्ट नेताले चिन्दैन । भोट माग्न आउँदा समस्या सुन्छन् । तर पुरा गर्दैनन् ।
गोकुल ध्वज थापा (सुनखानी गाउँपालिका– ५ गोइमासे)
यो पटकको चुनावमा केही नयाँ अनुहार आएका छन् । उहाँले गर्नुहुन्छ, गर्नुहुँदैन थाहा छैन । नयाँ जोस जाँगरले केही गर्नुहोला भन्ने अलिअलि आस पनि छ । नेताहरूको केही विश्वास लाग्दैन । पुरानाहरूले पनि झुटो आश्वासन देखाएर यो गर्छु, त्यो गर्छु भनेर ढाँट्ने काम गरेका थिए । देशमा अहिलेसम्म हेर्दा हेर्न लायकको काम कसैले पनि गरेको देखिँदैन । दिगो लाग्दो र भरलाग्दो नेताहरू भएको अवस्था छैन ।
कान्छा तामाङ (सुनकोसी गाउँपालिका–५ बाँसबोटे टोल)
आजभोलि दैनिक रूपमा नेताहरू भोट माग्न आइरहेका छन् । उनीहरू प्रति विश्वास थियो, अहिले पनि छ तर नेताहरूले केही गर्दैन । यो ठाउँका जनता मरेको मरै छ । भोट माग्ने बेलामा आउँछन्, फकाउँछन् ।
नेताले पनि त्यस्तालाई साथ लिँदा रहेछन् । गाउँमा बस्नेलाई वास्तै गर्दैनन् । चुनाव बाहेक अन्य समय नेता देख्न पाइँदैन ।
जितेपछि फुटेको आँखाले पनि हेर्दैनन् । जितेपछि फर्किएर पनि आउँदैन, दुःख भयो भने हेर्दा पनि हेर्दैन । कुरो पनि गर्दैनन् ।
नेताहरूले केही गर्थ्यो होला तर यो गाउँका नेताहरूका अगाडि पछि लाग्ने मानिसले नेताहरूले जे दियो त्यो गोजीमा हाल्छन् । नेताले पनि त्यस्तालाई साथ लिँदा रहेछन् । गाउँमा बस्नेलाई वास्तै गर्दैनन् । चुनाव बाहेक अन्य समय नेता देख्न पाइँदैन ।
हिरालाल लामा मोक्तान (सुनकोसी गाउँपालिका – ५ रतनकोट)
चुनाव प्रचार सुरु भयो । नेताहरू आउन थालिसके । कोही आए, कोही अझै आउन बाँकी छ । हामीलाई घ्याङ चाहियो, गुरु पद्म सम्भवको मूर्ति बनाउँदैछौँ त्यसलाई पुरा गर्नुपर्यो । यो ठाउँ राम्रो बनाउनुपर्यो भनेर माग गरिरहेका छौ ।
रमादेवी नेपाल (बलेफी गाउँपालिका कोठे बिन्जेल)
कसलाई जिताएर के हुन्छ भने जस्तो लाग्न थालिसक्यो तर भोट त हाल्छु । जितेपछि हेर्दैनन् । आवश्यक ठाउँमा आफ्नो मान्छे मात्र राख्छन् । नेताहरूले आस देखाउने, केही नगर्ने रहेछन् । केही गरे त हुन्थ्यो नि ।
अनलाइन खबरबाट